همخانه ها

مشخصات فیزیکی

غار پرو واقع شده در جنوب منطقه ای به نام میدان پرو که در 300 متری پایین قله ی شیخ علی خان یا قله ی پرو به ارتفاع 3550 متر قرار دارد.

ارتفاع دهانه ی غار 3250 متر از سطح دریا ست و به خاطر این ارتفاع به اورست غارهای جهان معروف بود.کوه های منطقه ی کرماشاه در ایران یکی از عمیق ترین لایه های آهکی کره ی زمین است و اگر این منطقه شرایط اقلیمی اش به صورت کم باران نبود؛قطعا عمیق ترین غارهای جهان در اینجا به وجود می امد.

عمق غار 752.5 متر و طول آن 1364 متر و دارای 26 حلقه ی چاه است که بلندترین آن چاه 16 به عمق 42 متر میباشد.

آب موجود در این غار از یخچال های منطقه و چشمه های در غار حاصل میگردد که دمای آن بین 1 تا 4 درجه ی سانتی گراد است.

تاریخچه ای مختصر از اکتشاف و پیمایش

اولین بار تیم غار نوردی انگلستان به سرپرستی جان میدلتون به این منطقه آمد.آنها با مطالعه ی نقشه های زمین شناسی شرکت نفت انگلیس متوجه میشوند که یک لایه آهکی طولانی از عراق تا مناطق غربی ایران (کرمانشاه؛کردستان؛لرستان)امتداد پیدا میکند و عکس های هوایی که توسط شرکت نفتی گرقته شده بود؛حفره های بزرگی را در این لایه ها نشان میداد،در آن زمان جان میدلتون به خاطر مسایل سیاسی که وجود داشت از سفر به عراق صرف نظر میکند و توجه خودش را معطوف به ایران میکند.

دز سال 1971 تیم وارد ایران میشود و جست و جوی خودش را در منطقه کرمانشاه آغاز میکند.غارهای کوچک بسیاری را پیدا میکند که نهایتا 200-300 متر بیشتر طول نداشتند تا این که دهانه ی غارپرو را پیدا میکنند و با امکاناتی که داشتند تا سر چاه 24 نفوذ میکنند.

جان میدلتون وقتی به بالای چاه 24 میرسد با خودش قکر میکند که هنوز در ابتدای راه است و حدس می زند این غار عمقی بالغ بر 1800 متر داشته باشد؛بنابراین کار را در همان جا متوقف کرده و به انگلستان بر میگردد.سال بعد تیم مجهزتری به سرپرستی دیود جادسون عازم و چاه 24 را فرود رفتند و بعد از گذشتن از چاه 26 به بن بست رسیدند.ولی تیم با انگیزه ای که آمده بود به این سادگی از کار دست نکشید و در خیلی از جاهای چاه اقدام به صعود و کاوش پیشرفته تری نمود که بعضا آثاری از فعالییتشان در غار باقی مانده است.اما در نهایت پذیرفتند که حوضچه ی انتهای غار پایان کار است.

تیم لهستانی:

در همان سال ها تیم لهستانی در ایران فعالیت میکردند و به طبع از اخبار فعالیت های کوهنوردی ایران مطلع بودند.آنها هم در سال 1349 در غار تلاش نا موفقی را داشتند و بعد از شکستی که خوردند در سال بعد با تیم مجهزتری اقدام به پیمایش غار کردند که موفق به بازدید کامل غار شدند.آنها پلاک یادگاری انگلیسی ها را از غار خارج کردن کاری که تیم کانون کوهنواردان کرمانشاه 20 سال بعد با پلاک خودشان کردند.

کانون کوهنوردان کرمانشاه:

در سال 1368 تیم کانون کوهنوردان کرمانشاه اقدام به پیمایش این غار نمودند  ولی به خاطر برف زیاد در منطقه و جریان زیاد آب در غار از چاه 18 مجبور به بازگشت شدند و در سال 1370 با تیمی که بیش از 40 نفر عضو داشت و از حمایت همه جانبه ای برخوردار بود(سپاه؛رادیو؛استانداری) و با به کارگیری تجهیزات نظامی از جمله هلیکوپتر و تلفن بیسیم نظامی  که در کرمانشاه بعد از جنگ دپو شده بود اقدام به فعالیت در غار کردند و بالاخره بعد از 7 روز برنامه در این پیمایش 3 نفر به انتهای غار رسیدند.

(حشمت حیدریان ؛منوچهر دهشت؛بهمن مشت کوب)

تیم آرش

2 سال بعد یک گروه 2 نفره طولانی ترین برنامه ی غارنوردی ایران را اجرا کردند و طی 13 روز به صورت سبک بار موفق به پیمایش غار شدند.در این برنامه محمد نوری و زنده یاد قدیر یزدانی 200 کیلو گرم بار در 18 کیسه بار و 2 کوله پشتی را حمل کردند.

واز آن سالها تا به امروز انواع پیمایش ها صورت گرفته از پیمایش 4.5 ساعته تا 70 ساعته.

توضیح میسر از محیط بانی چالابه تا انتهای غار پرو

از محیط بانی که عبور می کنی ابتدا در یک جاده خاکی حرکت میکنی.بعد به یک ساختمان خرابه میرسی که از نزدیکی آنجا ،از دو  مسیر میشود به چشمه دوزری رسید.راه سمت راست کمی دست به سنگ دارد و شیب مسیر نسبت به مسیر چپ کمی بیشتر است ولی نزدیکتر است.تیم ها از محیط بانی تا چشمه را حدود 2-3.5 ساعت طی میکنند.در محل چشمه محل مناسبی است جهت استراحت.از چشمه تا جانپناه هم ابتدا با شیبی ملایم شروع وکم کم به شیب مسیر اضافه میشود.از وسط دهلیز که حرکت میکنی مسیر متمایل به راست میشود که با زیگزاگ هایی که میزند به گردنه ای در راست میرسی که به خسته نباشید اول معروف است.از آنجا مسیر به سمت چپ متمایل میشود که یک گردنه کوچک دیگر میرسی که به خسته نباشید دوم معروف است و بعد با طی کردن شیبی ملایم جانپناه دیده میشود.

جانپناه شامل 3 اتاق و یک راهرو ودارای سلول خرشیدی وموتور برق میباشد. چراغ های جانپناه از بعد تاریکی تا نزدیک صبح نور جانپناه را تامیین میکند.از چشمه تا جانپناه دیگه آب نیست.آب را باید از دو چشمه داخل غار تامیین کرد.

از در چانپناه که به سمت بیرون می ایستید دهانه غار در ساعت 2 شما قرار گرفته است که به وسیله دو سنگچین بزرگ راه نمایان است و اگر توجه کنید دهانه در محلی است که شیب میدان پرو متمایل به آن است.به سمت دو سنگچین بزرگ که حرکت میکنی یک سنگچین کوچک نیز بالای دهانه هست که از دور دیده نمیشود.بالاسر دهانه هم چند یادبود کوبیده شده است.

از دهانه که وارد می شوی ابتدای مسیر و تقریبا جایی که روشنایی دهانه غار محو میگردد سمت چپ یک مسیر انحرافی وجود دارد که تا مسافتی در حدود 50 متر تقریبا به همان اندازه که تا دهانه غار برسی طول دارد.این مسیر انحراف که مسدود نیز هست یکی از معابر ورود آب در فصول بارندگی به داخل غار میباشد.

قبل از رسیدن به این مسیر و نیز مسیر اصلی غار صخره های بزرگی از سقف ریزش کرده و روی هم تل انبار شده فرو رفتن پا در میان آنها میتواند خطرناک باشد.

مسیر از کنار سیم تلفن سیاه به سمت جلو ادامه پیدا میکند،این سیم تلفن سیاه رنگ که از جنس سیم های تلفن جنگی و بسیار محکم است مربوط به زمان بازدید غار توسط تیم کانون کوهنوردان کرمانشاه که بین سال های1368 تا1370 جهت ارتباط با بیرون در غار نصب گردید.به جز این سیم دو رشته سیم دیگر در جای جای غار با رنگ قرمز و رنگی قرمز وآبی هم دیده میشود که مربوط به تیم های انگلیسی ولهستانی است،این سیم ها در خیلی از نقاط پاره شده و اکنون جزء زباله های غار می باشد.

پس از حدود 100 متر به یک دوراهی میرسی که مسیر راست با شیب به سمت پایین میرود که سقف هم کوتاه است،در سمت راست این دوراهی مسیر انحراف ای هست که کف آن گل و زاویه دار است که با کمی پیشروی به چشمه اول میرسی که آب کمی دارد .در محل دو دبه 20لیتری جهت جمع شدن آب وجود دارد که تیم های قبلی در غار قرار داده اند.در مسیر سمت چپ که پیش میروی بعد از گذر از یک سنگ 1.5متری و دو معبر سنگی به طنابی قهوه ای بر میخوری که کمک به پایین آمدن از قسمتی به ارتفاع 2 متر میکند،که در پایین این تکه هر دو مسیر به هم میرسند.در مسیر چپ که حرکت میکنی یکجا مسیر انحرافی به چپ وجود دارد که به چشمه دوم غار میرسد،آب این چشمه کمی بیشتر است.در محل چکه آب یک حوضچه ایجاد شده است که برای برداشتن آب کمک میکند،و در محل دو پارچ برای برداشتن آب وجود دارد.

پس از گذر از این محل ها به معبری تنگ معروف به سوراخ سینه خیز،سینه خیز گل آلود ویا تنگ گل خیز میرسید.اینجا غار از ایجا به بعد تمیز از غاز بیرون رفتن را باید فراموش کنی.در این نقطه کوران هوایی وجود دارد که به سمت داخل غار میرود و این خود نشان از وجود دهانه های دیگری در غار میباشد. در طرف دگر سوراخ حدودا دو متر تعداد زیادی نایلون بزرگ و بسیار گلی وجود دارد که غارنوردان برای دوری از خیس و گل آلود شدن در آنجا کف سوراخ انداخته اند و گروه بعدی نایلون جدیدی با خود آورده و با قبلی تعویض میکنند.البته کف این معبر را برای عبور دادن اجساد کشته شده های غار کمی کنده اند.

در آن طرف سوراخ کمی جلوتر به تالار بزرگی خواهیم رسید که سقفی بلند و در سمت راست مسیریست انحرافی که یکی دیگر از مسیر های دخول آب در فصول  پر بارش است.

در جریان ادامه مسیر اصلی غار به پایین به پرتگاهی کوچک به نام سنگ لیز خطرناک،که تزیینات زیبایی هم دارد،سمت چپ مسیر برای پایین آمدن از آن مناسب است.

بعد از این عارضه و چندین متر جلوتر به دومین سوراخ تنگ غار به نام سوراخ اس برمیخوری که در جریان خروج جنازه این سورخ را کمی گشاد نموده اند ولی باز برای عبور از آن باید مقداری بدن را تاب داد وچرخید،که بدن کمی حالت اس میگیرد.

بعد از سوراخ اس پرتگاهی 4 متری وجود دارد که طنابی پلاستیکی برای کمک به عبور آویخته شده است،که میشود دست به سنگ راحت از آن عبور کرد.

چند متر جلوتر  وگذر از اندکی مسیر سینه خیز در جایی که غار سازه های آهکی بسیار از سقف آویخته است چاه 1 غار را میبینیم که 6متر عمق دارد.در کارگاه هم میشود کرگاه وای هنگ زد یا با کمک دوی ایشن از چه فرود رفت.بلافاصله بعد از این چاه،چاه2 قرار گرفته به عمق 8متر وکارگاهی شامل دو رل میباشد.

زیر چاه دوم تالار کورش کبیر می رسیم که دارای سازه های آهکی بسیار زیبایی میباشد. دو ستون  بزرگ و محکم در تالار وجود دارد که بعضی از غارنوردان از آن برای فرود استفاده میکنند که اشتباه است.

چاه3 با 37متر عمق سومین چاه عمیق غار پس از چاه 16 و8 است ،نمود واقعی چاه بودن را میتوان در اینجا دید.کارگاه آن با یک تراورس10-12متری که با دو رول اسپید تجهیز شده شروع میشود ودر بین راه یک رول دیگر میانی تراورس است وبعد با دو رول دیگر تراورس تمام شده و یک متر راست کارگاه 2 رول اسپید جهت فرود نصب شده و بعد دو ریبلی تا انتهای چاه.

از اینجا آب شروع به زیاد شدن میکند،پس باید توجه داشت که هنگام فرود ها در انتهای چاه داخل حوضچه های تشکیل شده در کف چاه فرود نیایید وبا کمی تاب خوردن و جابجا شدن پا داخل حوضچه ها نگذاشته و از خیس شدن اجتناب کنید.

درست بعد از فرود با معبری به اسم معبر سوراخ کلید مواجه میشوید که با کمی صعود و حرکت از بالای آن به راحتی میشود از آن عبور کرد.در انتهای این معبر یک اتاق نسبتا بزرگ وجود دارد وبلافاصله بعد آن خرچنگ رو ها هست که میتوان گفت شمای بسیار کوچکی از سی ونه پله و حرامزاده ها است.بعد از خرچنگروها چاه 4 به عمق شش متر قرار گرفته است.

بعد از چاه چهارم مسیری گربه رو وچند چاهک را میگذرانیم وبه چاه پانزده متری 5 میرسیم.زیر چاه پنجم اتاقکی است که به تالار حال مسجد می رسد وآنجا جای است که به آن کمپ چاه پنج اتلاق میشود و یکی از زیباترین مکان های غار است.حال پس از مسجد به کوچه دلگشا میرسی که سقف زیبایی دارد ولی خارج از دید غارنوردانی است که سر به زیر غار را پیمایش میکنند.

بعد از گذر از کوچه دلگشا و چند چاهک کوچک به چاه6 به عمق 21 متر میرسیم که کارگاه مناسبی دارد و یک تکه به پایین میرود.

از چاه شش تا هفت به جز چند چاله آب و چند چاهک راهی نیست که به سر چاه 7 به عمق شش متر میرسی که شامل دو چاه سه متری است.

سریعا بعد از چاه هفت چاه بلند8 به عمق39 متر قرار دارد که سر چاه کمی تنگ است که در صعود کمی اذیت میکند.هفت،هشت متر پایین چاه حوضچه ای قرار دارد که محل ریبلی این چاه است بعد مستقیم تا کف چاه.

چاه نه هم نزدیک است،چاه 9به عمق 6متر و بعد ادامه مسیر تا سر چاه دهم شامل تعدادی چاهک وچاله های آب و بعد چاه32 متری 10با یک ریبلی در عمق پنج متری پیش رو هست.

چاه 11 هم نزدیک است باعمق شش متر که بعد از آن تراورس اول قرار دارد،در این قسمت از غار مسیر جریان آب به بن بست میرسد وبرای ادامه باید صعود کرد چند متر صورت پاگستر مارا به یک گردنه زین اسبی مانند میرساند و پس از آن باید چند متر پایین رفت و البته نه تا کف تا به زین اسبی بعدی که گودالی مملو از آب وگل زیر پا قرار گرفته که آقای محمد نوری آن را خرمال یا خرحمال نامیده و باز هم چند متر دیگر تراورس میکنیم ومسیر کمی بازتر میشود فرود می آییم دو چاهک با حوضچه های پر آب وگل که به چاه 13متری 12 واصل است که در مسیر فرود این چاه نیز یک ریبلی وجود دارد.

چند چاهک بلند سریعا شما را به چاه13 با عمق یازده متر میرساند،کارگاهی طبیعی مصنوعی را شامل میشود.

بعد از چاه سیزده چند چاهک وجود دارد که دوتای آن بلند است که میشود با یک طناب سیزده متری به وسیله 4 رول اسپیدی که انجا کوبیده اند پیمایش را ایمن تر کرد.بعد از این چاهک ها چاه 14 به عمق هفت متر شما را به پای تراورس گلی اسلاید میرساند.

تراورس اسلاید که مسیر رسیدن به بارگاه چاه پانزده است یک مسیر گلی و لغزنده میباشد که از زیر چاه 14 شروع میشود و باید برای رسیدن به کمپ15 آن را طی کرد،تیم ها در میانه تراورس از دو قندیل به اندازه بند انگشت را میانی گرفته خود را به کمپ 15 رسانیده که هم اکنون زباله های بسیار زیادی در کمپ وجود دارد که مایع تاسف و ناراحتی است.از لبه کمپ تراورسی 4متری شما را به سر چاه 15 میرساند که 7متر فرود آن وارد آرواره ها جهنمی میشود.

البته با گذر از زیر تراورس اسلاید میشود به کمپ نرفت و وارد آرواره های جهنمی شد.

آرواره های جهنمی یکی از زیباترین قسمت هار غار است وسازه های آهکی قشنگی دارد،برای عبور از آن  مجبور به حرکت در نزدیک سقف هستیم و در مسیر هیچ رولی وجود ندارد وتیم ها از قندیل های موجود میانی میگیرند.

در انتهای آرواره های جهنمی با فرودی شش متری مواجه میشوی که نشان دیواره بیستون غار میباشد.در زیر دیواره بیستون اتاق کوچکی هست که دیواره های آن از گل سفتی تشکیل شده است.

وبعد سه چاهک سه متری شما را به سر بلندترین چاه غار،چاه 16(مادر چاه)به عمق 42 متر میرساند که کارگاه آن خیلی پایین است وسوار شدن واز آن خارج شدن را دشوار میکند.این چاه در مسیر فرودش سمت چپ دو رول برای  ریبلی کوبیده شده است که میشود از آنها در صورت عدم سایش طناب با سنگ استفاده نکرد.در سمت راست یک سوراخ وجود دارد،اگر غارنوردی از آن فرود رود خود را در بین چاه هاب 17 و18 خواهد دید.

کمی بعد این چاه،چاه17 هفت متری قرار گرفته است.چند چاله وچاهک با حوضچه های پرآب به تراورسی 10 متری میرسد که کارگاهش یک استلاگمیت کله قندی کوچک است واین تراوریس غارنورد را برسر چاه 18 (ویکتوریا)به عمق 22متر که یک ریبلی هم دارد میرساند.اگردر هنگام فرود رو به دیواره چاه که فرود میروی بایستی حفره ای که اجساد در آنها دفن شده اند در سمت چپ قرار گرفته کمی بالاتر از سطح آب زیر چاه و خارج از مسیر حرکت.دخمه جنازه ها محیطی گرم وخشک دارد که قبل از حضور جنازه ها محل مناسبی برای بیتوته کردن واستراحت بوده ولی کف چاه گلی و خیس وکثیف است.و اینجا آخرین مکانی است که کانون کوهنوردان کرمانشاه در سال1368 پیمایش نمود.

از چاه 18 تا چاه19 باز باید تعدادی چاهک ومسیر پر پیچ وخمی را طی کرد تا به چاه 16متری19 رسید،از این پس فاصله بین چاه ها زیادتر می شود و تعداد چاهک ها افزایش میابد،چاهک هایی با عمق بین 0.5 تا 5متر که بر روی آن فرود وصعود به شکل تنوره ای،پاگستر و سنگنوردی است.

از چاه 19 تا چاه 22 را کاشفان غار سی و نه پله نام نهاده اند که چیزی حدود 200 چاهک است.

چاه 20به عمق 5متر که کارگاهش یک تک رول است.چاه 21 هم شش متر عمق داشته که کارگاهش شامل یک رول جدید ویک رول قدیمی میباشد.

تا سر چاه 22 بازهم تعدادی چاهک بلند وکوتاه با مسیری تنگ و باریک مثل حد فاصل بین چاه های 20 تا21 است.چاه 22 هم به عمق 15متر در مسیر است.

وچند چاهک دیگر وچاه 5 متری 23 که بر سر چاه 35 متری 24میرساند.

اینجا  یعنی سر چاه 24 آخرین مکانی است که تیم انگلیسی در سال 1971 به سرپرستی جان میدلتون در غار نفوذ کرده بودند.

چاه 24 دارای کارگاهی در کف میباشد سپس به وسیله رول 10 طناب به سر چاه وصل شده وبا دو ریبلی به کف چاه میرود.

کف چاه24 فضای مناسبی برای استراحت در مواقع خاص دارد مگرنه تا چاه 25 فضای مناسبی برای استراحت ندارد وحد فاصل بین دو چاه مسیر کمی طولانی و فرسایشی است.

بلافاصله بعد از فرود از چاه 24 غار نورد به یکی از تلخ ترین قسمت های پیمایش غار پرو یعنی عبور از سوراخ های بسیار تنگ و مملو از آبی خواهد رسید که به سمت پایین شیب دارد، بله به سوراخ یک دو سه حرامزاده میرسی و در حالی که سر رو به جلو متمایل به پایین است باید پیش رفت آب سرد از دمپای شلوار وارد سیستم لباس شما شده و به قول جناب محمد نوری بعد از لیسیدن تن شما از آستین و یقه بیرون میریزد.این سوراخ ها در دو مرحله است و دومی از اولی ناجور تر و هر آدمی را از آمدن به داخل غار پشیمان میکند؛برگشت از این قسمت به مراتب راحت تر است.بعد از این سوراخ ها مسیری نسبتا طولانی و باریک تر تا چاه 25 وجود دارد که بعضا چند چاهک هم در مسیر دیده میشود.

سیم تلفن با پیچ خوردن  دور پای غار نورد او را در ادامه مسیر همراهی میکند.

چاه25 در حقیقت چاه نیست ولی چون ادامه مسیر از پایین برای غارنورد غیر ممکن است باید حدود 6 متر را صعود کند و سپس با همان طنابی که صعود کرده در طرف دیگر مدخلی که در آنجا هست اقدام به فرود کند و به سمت پایین و چاه 26 برود.

پشت سر کارگاه چاه 25 حفره ایست که چند متر طول دارد و  که آنرا به خاطر آبی که قابل شرب است دخمه سقا نام نهاده اند.این قسمت دارا ی سازه های آهکی بسیار زیبایی است.

بعد از فرود 25 به دالانی 10-15 متری با چند چاهک کوچک مواجه هستیم که بر سر آخرین چاه غار یعنی چاه 26 با 8متر عمق میرسد،این چاه دو رول اسپید مناسب جهت فرود دارد.دیگرکار دارد تمام میشود.

پایین چاه آخر حوضچه ای مملو از آب دیده میشود ولی این انتهای غار نیست،مسیری باریک و تنگ که گاها بازتر میشود غارنورد را به سمت انتهای کشف شده غار میکشاند.

کمی جلوتر فضا باز میشود و به تالار کوچه فردوسی میرسی وحوضچه انتهای غار یعنی عمق 752.5 متری وطول1364 متری دهانه.

وجود توده هار عظیم گل ولای و خطی که روی دیواره های گلی این قسمت ازغار افتاده نشان از بالا آمدن آب در فصول بارندگی در حدود 2متر بالاتر از سطح حوضچه انتها غار است.

حال باید زمانی حدود 2 برابر زمان فرود صرف خروج از غار کنی.

حوادث منجر به فوت در غار پرو

 سال 1373 تیمی از باشگاه آزادگان مشهد در غار فعالیت میکردند،که طی برگشت از غار در چاه 3 غارنورد بعد از صعود ،طناب را با ابزار خود تا مسافتی حمل کرده تا به محل امنی برای آزاد کردن آن برسد.سپس بعد از آزادسازی طناب را در همان جا رها میکند و بعد آقای سعید امینی اقدام به صعود میکند و بعد4-5 متر طناب که در بالا لاخ شده بود آزاد می شود ومنجر به سقوط  وفوت آقای امینی می گردد.

عوامل وقوع حادثه:استفاده از سیستم سنگنوردی در غار و سایش طناب برروی سنگ، بلند بودن طناب چاه و نداشتن علامت در انتهای طناب.

سال 1381 تیمی از باشگاه کوهنوردی واسکی دماوند بعد از پیمایش کامل غار در حین بازگشت،ویکتوریا کیانی جهت صعود چاه 18 اقدام میکند و به انتهای آن میرسد و در اثر بی احتیاطی دچار سقوط از بالای چاه می شود و کمر ایشان میشکند.هم تیمی هایش اقدام به صعود جهت آوردن کمک میکنند که امیر احمدی به علت سقوط در حوضچه آخر غار دچار افت دمای عمومی بدن می شود و بین چاه17 و18 دیگر قادر به بازگشت نبوده ودر اثر هایپوترمی جان خود را از دست میدهد.

عوامل وقوع حادثه:استفاده از سیستم سنگنوردی در غار که انرژی  زیادی از غارنورد گرفته بوده وخطرساز شدن آن.جا گذاشتن مواد غذایی ضروری در چاه های بالایی وعدم دست رسی به آن.عدم وجود لباس مناسب که از خیس شدن بیش از حد جلوگیری کند.

سال1387تیمی 2نفره ای اقدام به پیمایش می کنند و در هنگام بازگشت آقای خلیل عبد نکویی از کوهنوردان همدانی به علت عدم تغذیه مناسب وخیس شدن دچار کاهش عملکرد میشود و از چاه10 دیگر قادر به ادامه نبوده و در اثر هایپوترمی شدن فوت میکند.

عوامل وقوع حادثه:نداشتن لباس مناسب،عدم تغذیه مناسب در غار.

سال1389 تیمی 2نفره ای از یک تیم 5نفره از کرمانشاه جهت طناب ریزی تا چاه10 وارد غار میشوند که بر سر چاه 8 نفر اول تا طاقچه میانی چاه فرود آمده و طناب تمام میشود. نفر دوم بعد از سوار شدن بر روی طناب،طناب از نزدیک کارگاه پاره شده وپدرام بوچانی 36متر سقوط میکند وفوت میشود.

عوامل وقوع حادثه:استفاده از طناب پوسیده در غار،اشتباه در شمارش چاه ها.

نوشته شده توسط مهیار کفاش با کمک گیری از وبلاگ های مربوط به غارنوردی

نكاتي در رابطه با پيمايش اين غار:

نكته 1: جهت رسیدن به این غار نیاز به توانایی بالا جهت کوهپیمایی و کوله کشی سنگین دارد.

نكته 2: حتی اگر تمام چاهک ها اس آر تی شوند باز برای پیمتایش غار نیاز به توانمندی سنگنوردی دارد.

نكته 3: برای پیمایش غار نیاز به تمرینات صعود بر روی طناب و تمرینات هوازی دارد.

نكته 4: منابع تامین آب چشمه دوزری و چشمه های داخل غار میباشد.

نكته 5: طناب هایی که بعضا در غار مشاهده میشود به علت عدم وجود اطلاعات از سالمی طناب استفاده از آن توصیه نمی شود. 

نكته 6: داشتن لباس مناسب جهت پیمایش ضروری است.

نكته 7: داشتن تغذیه مناسب قبل غار ودر حین پیمایش از ضروریات پیمایش است. 

نكته 8:برای پیمایش بهتر است به جای استفاده از کفش کتانی معمولی از چکمه های پلاستیکی ساق بلند استفاده شود وبا نوارهایی از لاستیک اتومبیل شلوار را برروی آن محکم کرد.

نكته 9:برای پیمایش بهتر است از یک دستکش نخی بیس و دستکش های لاستیکی ضد آب را بر روی آن پوشید.

نكته 10:اگر دستکش لاستیکی ها نازک است حتما دو جفت برده شود چون امکان پاره شدنش هست.

نكته 11:برخی از کارگاه ها و ریبلی ها صفحه پلاک ندارد،همراه داشتن صفحه رول هشت و مهره اسپید آن  وهمچنین چند صفحه 10 میل برای پیمایش لازم است.

نكته 12:جهت پیمایش یا از کوله های کاملا درای استفاده شود یا کوله هایی در کفش سوراخ دارد.

نكته 13:همراه داشتن دو چراغ پیشانی و باطری اضافی وکیوم شده ضروری است.

نكته 14:همراه داشتن الکل جامد،پتو نجات وفندک یا کبریت خشک برای مواقع ضروری در غار الزامیست.

نكته 15:فصل مناسب پیمایش ماه های شهریور،مهر وآبان می باشد.

نكته 16:در متن اگر اشتباهی در توضیحات وجود دارد، لطفا اطلاع دهید تا اصلاح شود.

ادامه دارد..................