همخانه ها

به نام خدا

زمستان 91 بود که در وبلاگ آقای حمید شفقی (کوهنوردی نشان زندگی) مطلبی را درباره صعود آبشاری یخی و بکر در منطقه خور و خوزنکلا دیدم . خواندن گزارش و دیدن عکسها باعث شد تا منتظر فرصت مناسب برای صعود این آبشار زیبا باشم . تا اینکه بعد از هماهنگی با دوستان راهی این آبشار زیبا شدیم .

صبح جمعه 20/10/92 چهارنفر آماده برنامه بودیم . صبحانه را کرج خوردیم و به سمت آبشار رفتیم . قبل از سد کرج ، خروجی سمت راست ما را به منطقه خور و خوزنکلا می رساند . حدود دوهفته ای هست که بارشی نبوده و جاده بدون یخ زدگی . دقیقن بعد از خروجی روستای سیجان و پس از عبور از شهرک آفتاب پیچ جاده به سمت راست است و دره ای که آبشار در آن قرار دارد سمت چپ این پیچ می باشد (قبل از پیچهای پرشیب منتهی به پیست و روستای خور) جهت دره تقریبن شرق به غرب بوده و ما به سمت شرق حرکت می کنیم . حدود ساعت 8:15 حرکت از جاده خاکی که پوشیده از برف و سمت راست رودخانه بود شروع شد . با وجود عدم بارش دو هفته ای ولی بدلیل اینکه دره آفتاب خور کمی داشت برف کف دره نسبتا زیاد بود بخصوص سمت راست که سایه بیشتری داشت . حدود یک ساعت و ربع در کف دره حرکت کردیم تا آبشار سمت راست ما و در ارتفاعی بالاتر نمایان شد . زیبایی آن ستودنی بود و قندیل آویزان بالای آبشار از همانجا چشم نوازی می کرد . به توصیه دوستانی که سال قبل صعود کرده بودند از سمت راست به طرف آبشار حرکت کردیم زیرا سمت چپ زیر برف یخ زیادی داشت . شیب زیاد و پربرف بود بالاخره بعد از نیم ساعت پای آبشار بودیم .

بعد از آماده شدن ، صعود طول اول توسط خودم و حمایت امین معین شروع شد . حین صعود پیچهای یخ 10 سانتیمتری گریول و جدیدی که حامد حواله دار آورده بود واقعن کمک بزرگی بود (با انرژی کم و سریع تو دل یخها می رفت) انتهای طول یک پله ای بود که می بایست حدود 5 تا 6 متر داخل آن با شیب کم و روی تکه های شکسته یخ و برف صعود انجام می شد . انتهای پله (سکو) کارگاه اول را با دو پیچ زدم . و مشغول حمایت امین شدم . پیچها توسط امین جمع شد و پس از چند دقیقه کنار من بود . با طناب دومی که داشتیم حامد و دکتر رحیمی بصورت قرقره تا کارگاه اول صعود کردند .

 همزمان با آنها امین طول دوم را سرطناب شروع کرد . تا به انتهای آبشار که سکویی زیبا و بزرگ بود رسید . داخل سکو دو ستون بسیار بزرگ یخ با کیفیت ، بود که کارگاه دوم از آن با دو پیچ گرفته شد . تمام نفرات با حمایت از بالا و توسط امین طول دو را صعود کردند . بلافاصله پس از گرفتن عکس با کمک گرفتن از آبالاکف و کارگاه پیچ تمامی نفرات در یک مرحله فرود پنجاه متری ساعت 14:30 به پایین آبشار رسیدند و صعودی زیبا و به یادماندنی به سلامت به پایان رسید . تغذیه مختصر و حرکت به سمت جاده ، منتها اینبار از سمت مخالف مسیر رفت یعنی سمت دیگر (شمال) رودخانه که کم برف بود حرکت کردیم . ساعت 16 کنار ماشین بودیم . به سمت تهران حرکت کردیم .

نفرات شرکت کننده: امین معین ، جواد شهرابی ، حامد حواله دار و دکتر نادر رحیمی

با تشکر از گزارش و راهنمایی آقای حمید شفقی

برای رسیدن به پای آبشار سمت شمالی رودخانه بهتر است که زمان برگشت متوجه آن شدیم .

آبشار بکر و دست نخورده است به همین دلیل جای تبر و کرامپون از قبل روی آبشار نیست و این موضوع به زیبایی کار اضافه میکند و البته مقداری سخت شدن کار .

 ارتفاع محل آبشار : 2400 متر

طول آبشار : حدود 55 متر

طول یک :28 متر

طول دو : 27 متر

درجه صعود آبشار : II WI5 (I : یک صعود یک یا نهایتاً دو طوله که به سادگی با وسیله نقلیه در دسترس می باشد . خطرات مسیر کم و دسترسی به مسیر نسبتاً ساده می باشد  .عدد 5 :  . شیب 85 تا 90 درجه که امکان نصب حمایت میانی در آن وجود دارد ولی سختی آن نسبت به حالت قبل بیشتر است . نیمی از مسیر کاملاً 90 درجه است- به نقل از وبلاگ کوهنوردی نشان زندگی)